“So” this is Christmas

Beschrijving

So this is Christmas.
Het was kerstavond, althans de dag voor kerstmis. Een tijd dat het knallend druk was in de salon. Watergolven was nog aan de orde van de dag. Als je in die periode niet booming bezig was dan mocht je je oprecht zorgen maken of je zaak het wel ging redden. 25 jaar geleden waren de dagen voor kerstmis gekkenhuis. Iedereen op z’n kerstbest onder de boom. Dat dus druk…druk….druk

We waren met ons team klaar, op ons tandvlees de finish gehaald.
Half vier de laatste klanten geholpen, puin ruimen en hoppa….laat de kerstman, maar komen. We mogen welverdiend bijkomen van een paar hectische dagen. We stonden buiten elkaar nog even fijne dagen te wensen, en ondertussen draaide ik de deur op slot, klaar om naar mijn auto te lopen komt daar Mevrouw van Heeswijk aan gespurt; “Kan het nog?? Kan het nog??
“ We keken op en zonder enige twijfel reageerde ik, nee mevrouw van Heeswijk, de deur is al op slot. Het spijt me maar we gaan naar huis. Mevrouw was voor ons geen onbekende, ze kwam met enig regelmaat binnen gelopen voor een watergolfje. Niet wekelijks maar toch regelmatig genoeg om haar te beschouwen als een vaste klant. Ze werd kwaad; “belachelijk dat ik niet meer terecht kan”. Stampvoetend draaide ze zich om en ging er als een speer vandoor, waarschijnlijk op zoek naar de andere salon die bereid was mevrouws haar nog te watergolven (bijna) op kerstavond.

Een gesloten deur, niet echt in de kerstgedachte
Of het haar gelukt is nog een salon te vinden is me tot op de dag van vandaag onbekend. We hebben haar nooit meer weer gezien. Haar verwachting dat ik me aanpas op haar agenda eindigde voor haar in een teleurstelling. Eentje die ze vertaalde naar boosheid. Einde samenwerking zou je kunnen zeggen.

Ik heb er later nog wel eens aan terug gedacht.
Had ik toen die bewuste middag de deur moeten openen om deze klant, die spontaan en te laat op de stoep stond, te helpen? Hoever ga je in je service, waar trek je een grens? Voor mij was de reactie op haar ‘kan het nog’ kraakhelder. Wat had ik gedaan als ze 10 minuten eerder binnen had gestaan? Was het gegeven dat we al buiten stonden met de deur op slot doorslaggevend in mijn reactie? We kennen het allemaal, achteraf een ervaring nog eens de revue laten passeren en opnieuw wikken en wegen. Het is een klant minder, goed voor veel geld op jaarbasis. De eenzijdige verwachting dat wij buigen als, de klant het wenst, kent zijn grenzen.

Grenzen bepalen, altijd moeilijk
Tot de dag van vandaag geloof ik dat mijn grens die dag terecht was. Dat de dame in kwestie ook haar verantwoordelijkheid mag nemen. Het draait om wederzijdse verwachtingen. Als die niet op elkaar aansluiten dan is ruis oh zo makkelijk veroorzaakt. Je maakt het binnen dienstverlening mee, soms kleine aanvaringen en af en toe een grote. Leuk wordt het nooit. Het hoort erbij. Blijf trouw aan jezelf zou ik je als nieuwjaarswens mee willen geven. Teleurstellingen horen bij het leven. Laat je niet gek maken!

Heb mooie fijne feestdagen. Een krachtig 2020. Rust lekker uit. En staat er iemand op kerstavond bij je op de stoep, dan wens ik je alle wijsheid ?